Hechten
In het intakegesprek met de junior adviseur verzucht zij hoeveel moeite het haar kost om steeds haar plek te vinden in de aldoor wisselende teams en klantorganisaties waarin zij opereert. Vanaf het allereerste contact declarabel zijn, betekent ook vanaf het allereerste moment waarde toevoegen. In de ogen van de klant en zeker ook in de eigen beleving.
Het toevoegen van waarde doet de adviseur vanuit het vermogen om vanuit afstand betrokken te zijn en het perspectief van de opdrachtgever te verbreden door buiten binnen te brengen. Je moet je plek vinden, maar hem ook direct weer kunnen opgeven om een andere plek in te nemen. Het kunnen omgaan met paradoxen en de ambiguïteit die daaruit voortvloeit behoren dan ook tot de kerncompetenties van iedere senior adviseur.
Voor de junior uit het intakegesprek levert dit nog hoofdbrekens op, maar de wil om te groeien is aanwezig en in de coaching beginnen we bij het begin. Een veilige basis. Een theoretisch interessant aanknopingspunt levert de hechtingstheorie van John Bowbly op. Kerngedachte is dat om je te kunnen hechten aan een ander en om je veilig te weten op een plek je als kind veilig gehecht moet zijn. Een ‘secure base’ moet hebben. Vanuit die veilige basis kan een kind de wereld exploreren.
De veilige basis ontstaat in het allereerste contact met degene die voor het kind zorgt. Meestal ontstaat hechting vanzelf tussen ouder en kind. De kwetsbaarheid van een kind maakt de zorgbehoefte van de ouder wakker, zo is de gedachte. Er zijn echter situaties denkbaar waardoor dit proces anders loopt. De verhouding van het kind tot zijn omgeving en de ander wordt hierdoor beïnvloed. Dit kan doorwerken tot ver in de volwassenheid en allerlei last geven.
Terugkijken op de kindertijd en de realisering dat er wellicht een vraag ligt rondom hechting, kan een waardevol inzicht opleveren, kan verklaren waarom relaties lastig zijn en waarom een nieuwe situatie je een gevoel van grote onzekerheid kan geven. Met het verleden in het reine komen, valt buiten de scope van coaching, maar in het hier en nu werken aan het (her)vinden van een secure base werpt vruchten af. De cliënt leert dan niet te hechten aan een ander, maar leert gehechtheid in zichzelf te ervaren. Dat gaat gepaard met jezelf beleven als mens uit één stuk. Te voelen dat je een bodem hebt, waar je stevig op kunt staat en van daaruit de wereld tegemoet treden en je plek kan innemen van waaruit je waarde toevoegt. Ook als die wereld onveilig, want ambigu en paradoxaal, lijkt. En als de junior consultant leert vanuit haar eigen veilige basis te opereren dan nodigt ze anderen daar ook toe uit en zal ze niet alleen haar eigen potentie ontketenen, maar ook die van de ander.